Wat kunnen werkgevers toch een onbegrip tonen voor mensen die thuis zitten vanwege een burn-out. Alsof ze het leuk vinden om ziek te zijn. Als ik 1 ding zeker weet uit al die jaren dat ik met stress en burn-out klachten werk, is dat mensen die thuis zitten met een burn-out niets liever willen dan weer aan het werk. Maar dat lukt niet!
Met veel ongeloof luisterde ik naar het zoveelste mediationgesprek die deze dame heeft moeten voeren met haar werkgever. Ze moest even haar verhaal kwijt. Ze huilde aan 1 stuk door en het enige wat ik op dat moment kon doen was naar haar luisteren. Mijn hart brak.
Je komt niet zomaar bij mediation uit. Daar is echt al het één en ander aan vooraf gegaan. Bij deze dame was er zelfs een onterechte loonstop doorgevoerd. Het enige doel leek dat ze haar eigen ontslagbrief zou teken. Gelukkig was ze helder genoeg om daar niet op in te gaan, ondanks het resultaat was dat ze gewoon een paar maanden geen geld kreeg.
Ik kijk uit naar de dag dat ik de mogelijkheid heb om deze mensen, die in de ziektewet zitten en die regelmatig ‘strijd’ moeten voeren met werkgevers, te kunnen ondersteunen. Of beter gezegd, ze uit die situatie halen door tussenpersoon/counselor te kunnen zijn. Je zou bijna denken dat er werkgevers zijn die er op uit zijn om mensen echt kapot te maken.
Gelukkig zie ik deze dame binnenkort weer en kunnen we verder werken aan haar herstel. Het is een langzaam proces met dit soort ervaringen maar elke millimeter vooruit, is toch een vooruitgang.