Had hem vorige week ontmoet en we gingen voor het eerst op date. Met de auto werd ik opgehaald zonder weet van de bestemming. Dit was nog voor de mobiele telefoon tijd. Mijn vriendin had hem ook ontmoet diezelfde avond. Ze wist ervan maar echt kennen, deden we hem niet.
Eigenlijk had ik geen verwachtingen behalve het idee aan een leuke date. Vol enthousiasme stapte ik in zijn auto. We reden weg en raakte direct in gesprek. Na een half uur voor ik eens vroeg; “Waar gaan we eigenlijk heen?” “Naar Brussel”, was het antwoord.
Gek genoeg had ik er spontaan nog meer zin in en… viel onderweg in slaap. Pas bij aankomst in Brussel werd ik weer wakker. “Wauw! Ik heb me nog nooit zo overgegeven tijdens een eerste afspraak dat ik zelfs in slaap val. Je had me van alles kunnen aandoen!” Heel droog antwoordde hij; ” Blijkbaar vertrouwde je me genoeg.” Blijkbaar…
Een heerlijke middag werd afgesloten met een ijscoupe. Ik zie nog de glinstering in zijn ogen: “Zo! Jij kan genieten van een ijsje zeg!” Tja, ik snoepte zelden maar als ik het deed, dan genoot ik met volle teugen. Toen nog wel.
Paar jaar later zat ik naast mijn date op de bank in ons huis met chips, koeken, en… 15 kilo zwaarder. Ik vroeg me oprecht af: ‘Is dit het leven waarvoor ik getekend heb?’
Nooit geweten dat voeding en emoties zo’n invloed op elkaar zouden kunnen hebben. Ik begreep wel dat je uit voeding energie kon krijgen. Ook snapte ik ergens ook nog wel dat emotie eten mogelijk was. Maar dat er door voeding juist meer ongewenste emoties waren, dat was voor mij een bekend fenomeen.
Ergens had ik het ‘gezellig eten’ vervangen door ‘als ik eet dan is het tenminste gezellig’. De glinstering in mijn ogen was weg. Net als het genieten. Langzaam maar zeker ontstonden steeds meer vage klachten. Toen ik ineens door mijn knieën zakte en mijn beker niet meer vast kon houden, schrok ik. Ik ging naar een homeopaat en werd geconfronteerd met mijn roofbouw op mijn eigen lichaam.
Ondertussen was ik regelmatig verkouden, had ik hoofdpijn, lag ik regelmatig ’s nachts wakker en kon ik enorm emotioneel reageren. Ik werkte hard en deed wat ik dacht dat er van me verwacht werd, zowel thuis als op het werk. Slechts de helft van de slogan ‘work hard, play hard’ ging nog op in mijn leven.
Het duurde nog tot jaren na mijn burnout dat ik mij realiseerde dat mijn verhoogde suiker inname mede reden was dat ik zo’n roofbouw had gepleegd. Tegenwoordig is 1 van de eerste tips: “Let op je voeding! Geeft het je energie of kost het je energie?”
Ik ben geen expert op het gebied van voeding dus ik waag me er niet eens aan om te gaan uitleggen hoe het in ons lijf werkt.
Wat ik wel weet is wat werkt om te herstellen vanuit de burnout en je energiek te blijven voelen en wat niet. Zowel uit eigen ervaring, het zien bij mijn klanten als uit de vele informatiebronnen die je hierover kunt vinden.
Het is eigenlijk best simpel wanneer je het lijstje ziet:
– drink minimaal 2 liter water
– vermijd suikers en snelle koolhydraten (witbrood, witte pasta, aardappelen)
– vermijd alcohol en koffie
– eet veel groente en fruit
– zorg voor voldoende vitamine B, C, magnesium, zink, en omega vetzuren
En toch is het niet zo makkelijk om ons leefpatroon daar op aan te passen. Want het is maar 1 chocolaatje, of 1 ijsje, of 1x een kant en klare maaltijd of voor 1x even snel en makkelijk eten. Bijna net zo als dan ene sigaretje wanneer je al gestopt bent.
We denken oprecht dat we onszelf daar gelukkig en blij mee maken. Helaas blijkt het lichaam daar steeds weer anders over te denken. We raken direct weer verslaafd aan de suikers en de vetzin.
Aangezien voeding direct invloed heeft op je humeur, begrijp je niet waarom je ineens chagrijnig bent, of zelfs boos. Waarom je ineens je zo moe voelt. Onderzoek eens wat je eet.