Toen ze ziek thuis zat, wist ze niet hoe snel ze zich weer beter kon melden. Ze voelde zich schuldig naar haar collega’s toe, omdat die haar werk kregen, terwijl ze het zelf zo druk hadden.

Toen ze eindelijk genoeg herstelt was om na dik een jaar weer te gaan werken, voelde ze de paniek toenemen. Het lukte haar maar niet om inzicht te krijgen van wat er was gebeurd en wat er nog moest gebeuren. Ze kwam stukken tegen van bijna een jaar geleden, die nog steeds niet in behandeling waren genomen.

Het vloog haar naar de keel. Hoe had ze ooit kunnen denken dat ze ‘gewoon’ weer verder kon gaan. Ze kon niet eens meer overzicht krijgen nadat ze al 6 maanden aan het werk was! Geen overzicht meer hebben was 1 van de redenen waardoor ze ziek thuis was komen te zitten!

Natuurlijk wilde ze niet dat haar collega’s zouden merken dat ze zich eigenlijk helemaal niet beter voelde. Dus belde ze mij op; of ik haar kon helpen voordat ze weer ziek thuis kwam te zitten.

Waar het voor sommigen een logische stap is, is het voor anderen een enorme uitdaging; Back to Basics.

Eerst een opschoon actie: Waar zijn wij, nou helemaal mee bezig?! Daar heb je na herstel hulp bij nodig en daar is zij niet de enige in.

Het overzicht kwijt zijn is geen ramp

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *