“We kunnen niet allemaal tegelijk er goed uit zien. Het is of het huis of de kids of ik.”
Is het perfectionisme? Ik betwijfel het. Waarschijnlijk wel iets met de lat te hoog leggen oftewel verwachtingen hebben over jezelf dan wel denken wat de verwachtingen van anderen zijn over jou.
Er zit maar 24 uur in een dag en we denken soms dat we daar een week aan activiteiten in kunnen stoppen. We willen het allemaal. En wel nu! Als moeder met verantwoording over anderen die nog afhankelijk zijn van jou, loop je ineens aan tegen je eigen beperking.
Beperking in energie. Beperking in tijd. Beperking in aandacht. Beperking in mogelijkheden. En daar vinden we wat van. “Dat moet ik toch allemaal kunnen?” Volgens wie?
Grensoverschrijdend gedrag van anderen is iets waar we enorm boos over kunnen worden. Wat dacht je van dit grensoverschrijdend gedrag bij jezelf. Is er nog wel ruimte voor jezelf of… zijn anderen echt veel belangrijker dan jouw gezondheid?
Keuzes maken. Misschien wel de meest uitdagende vaardigheid die je nodig hebt als moeder. Want als je voor het ene kiest heeft dat consequenties voor het andere. Dus wie wil je dat er goed uit ziet? Het huis? De kinderen? Of jij? En wat is het gevolg van die keuze?